مقدمه: بافت پوست، همواره در اثر عواملی مانند سوختگی، آسیب های فیزیکی و بیماری های مانند دیابت دچار آسیب می شود. عفونت و عدم التیام زخمهای ناشی از سوختگی و عدم رگزایی در زخمهای دیابت، منجر به آسیب های وسیع و مرگ افراد می شود. ار اینرو طراحی پانسمان های دارای قابلیت رهایش کنترل شدهی دارو در محل زخم، اهمیت به سزایی دارد.
روشها: در ابتدا، پلیمر پلیگلیسرول سباکیت تهیه گردید و جهت الکتروریسی هم محور به وسیله پلی هیدروکسی بوتیرات غلاف شد و داروی ضد التهاب و آنتیباکتریال به صورت مجزا بارگذاری گردید. ابتدا، جهت بررسی ویژگیهای ریختشناسی از میکروسکوپ الکترونی استفاده شد و سپس، به منظور ارزیابیهای بیولوژیک پوشش زخم، از آزمونهای بررسی خواصآنتیباکتریال زخمپوش، روند تکثیر و چسبندگی سلولهای پوستی استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج SEM نشان داد که الیاف زخمپوش یکنواخت و با قطری برابر ۵۷۵/. ± ۴۰/۶ نانومتر است. در بررسی خاصیت آنتیباکتریال و سلول سازگاری زخمپوش مورد نظر مشاهده شد که وجود دارو در سامانه، علاوه بر این که خواصآنتیباکتریال مناسبی دارد؛ بلکه هیچ گونه اثر نامطلوبی بر سلولها ندارد و تکثیر، رشد و چسبندگی سلول فیبروبلاست پوستی بر روی سطح نمونه مشاهده نشده است.
نتیجه گیری: با استفاده از روش الکتروریسی هممحور و قرار گرفتن دو پلیمر کنار هم و بارگذاری همزمان و رهایش کنترل شدهی دو دارو، میتوان به پوشش زخم با خواص ایدهآلی با خواص آنتیباکتریال و سلول سازگاری دست یافت.