کیتوسان از پلیمرهای پلی‌ساکارید طبیعی و کاتیونیک است که از استیل‌زدایی کیتین طبیعی تولید می‌شود. کیتوسان دومین پلیمر طبیعی فراوان در طبیعت بعد از سلولز است. بهعلت فعالیتهای بیولوژیکی که موجب ترمیم سریعتر زخم میشود، کاندید مناسبی برای پانسمانهای زخم بوده و جزء آنتیباکتریال قوی محسوب میشود و از بروز عفونت در محل زخم جلوگیری میکند. همچنین زیست سازگار، چسب بیولوژیکی، تجزیه پذیر و بدون سمیت، تحریک کننده سنتز کراتینوسیت است و به علت طبیعت کاتیونیک خود، میتواند با عوامل دارای بار منفی به خوبی پیوند برقرار کند. می تواند با موکوس و سلول-های اپیتلیال تعامل داشته باشد و در نهایت منجر به باز شدن اتصالات محکم سلولی شود و درنتیجه نفوذپذیری پاراسلولی اپیتلیوم افزایش یابد. در طی فرآیند بازسازی و بهبود زخم، کیتوسان نقش مهمی در حفظ هموستاز ایفا می‌کند، زیرا می‌تواند به گلبول‌های قرمز خون متصل شود، که منجر به لخته شدن سریع خون می‌شود. پایانههای عصبی را مسدود میکند و موجب کاهش درد در ناحیه زخم میشود. علاوه بر این، مسئول تکثیر فیبروبلاستها، مدل سازی عملکرد سلولهای التهابی، تأثیر مثبت بر فرآیند گرانولاسیون و سازماندهی سلولی میگذارد. بهعنوان یک پانسمان بیولوژیکی نیمهتراوا استفاده میشود، با وجود اگزودا در زخم، محیط استریل را حفظ میکند، شرایط بهبود را بهینه میکند و از ایجاد اسکار و آلودگی زخم جلوگیری میکند.