PGS یک پلیمر آب‌دوست و تخریب پذیر است. واکنش تخریب این پلیمر از طریق هیدرولیز و به‌صورت تخریب خطی صورت می‌گیرد. این امر PGS را انتخاب مناسبی برای بازسازی بافت‌های نرم و رهایش دارو به‌صورت کنترل‌شده ساخته است. خواص زیستی مشابه این پلیمر به کلاژن و الاستین سبب شده تا بتوان از این پلیمر درترمیم پوست استفاده کرد.

پلی‌گلیسرول‌سباکیت شفاف و تقریباً بی‌ رنگ است و از طریق پلیمریزاسیون تراکمی گلیسرول و سباسیک اسید سنتز می‌شود. به علت خواص مواد اولیه آن، غیرسمی است. PGS یک الاستومر آبدوست وانعطاف‌پذیر است که خواص زیستی آن مشابه کلاژن و الاستین است و همین امر باعث شده است که گزینه مناسبی برای ترمیم پوست محسوب شود. تخریب این پلیمر به صورت خطی است. مکانیزم اصلی تخریب شامل شکسته شدن پیوندهای استر است. محصولات تخریب PGS اغلب به‌طور طبیعی در بدن متابولیزه می‌شوند و با فرآیندهای متابولیسم طبیعی حذف می‌شوند. PGS پلیمری زیست‌سازگار است و به‌طور فزاینده‌ای در زمینه پزشکی استفاده می‌شود. با این حال، به‌دلیل ویسکوزیته کم و درهم تنیدگی زنجیره ناکافی، به سختی پتانسیل تبدیل به نانوالیاف را دارد و معمولاً در کنار پلیمرهای دیگر مورد استفاده قرار می‌گیرد.